Artikel 31, §1 van de Arbeidsovereenkomstenwet regelt de schorsing van de arbeidsovereenkomst door arbeidsongeschiktheid:
“De onmogelijkheid voor de werknemer om zijn werk te verrichten ten gevolge van ziekte of ongeval, schorst de uitvoering van de overeenkomst.”
Het bezorgen van een geneeskundig getuigschrift is geen wettelijke verplichting, maar doorgaans voorzien de arbeidsovereenkomst of het arbeidsreglement wel in deze plicht.
Artikel 31, §2, derde lid Arbeidsovereenkomstenwet stelt dat het getuigschrift, als het moet worden overgemaakt, verplicht binnen de twee werkdagen vanaf de dag van ongeschiktheid moet worden bezorgd.
De vraag rijst hoe men deze regel nu moet interpreteren: wanneer begint deze termijn van twee dagen te lopen?
De werknemer heeft, wanneer hij arbeidsongeschikt wordt, doorgaans een dubbele verplichting:
Het geneeskundig getuigschrift maakt melding van de arbeidsongeschiktheid, de waarschijnlijke duur ervan, en of de werknemer zich met het oog op de controle al dan niet naar een andere plaats mag begeven.
Behoudens in geval van overmacht, moet hij het geneeskundig getuigschrift opzenden of afgeven op de onderneming, binnen twee werkdagen vanaf de dag van de ongeschiktheid of de dag van de ontvangst van het verzoek, tenzij een andere termijn bij collectieve arbeidsovereenkomst of door het arbeidsreglement is bepaald.
Van belang is dat het medisch attest ofwel kan worden afgegeven of wel kan worden verzonden. De tweede mogelijkheid, verzenden, betekent niet ontvangen, waardoor het niet van belang is of de werkgever het ook ontvangen heeft binnen deze twee dagen.
Niets verhindert dat de werknemer dit getuigschrift per e-mail zou verzenden aan zijn werkgever, behalve dan op vlak van bewijswaarde, die bij een aangetekend schrijven hoger ligt.
Artikel 31, § 3/1, tweede lid Arbeidsovereenkomstenwet bepaalt dat de werknemer die nalaat om onmiddellijk zijn werkgever te verwittigen of om het geneeskundig getuigschrift binnen de voorgeschreven termijn voor te leggen, het recht op gewaarborgd loon voor de dagen van ongeschiktheid ontzegd kan worden.
Wanneer een werknemer zijn dubbele verplichting niet nakomt, kan dit met andere woorden het verlies van zijn gewaarborgd loon met zich meebrengen.
Belangrijk is wel dat deze sanctie enkel kan opgelegd worden wanneer de werknemer effectief een fout heeft begaan. Is het niet of niet tijdig overleggen van het attest te wijten aan overmacht, dan kan de sanctie niet gelden. Denk bijvoorbeeld aan een werknemer die met een ernstige ziekte in het ziekenhuis ligt.
Wanneer begint deze termijn van twee dagen nu te lopen?
Het antwoord is te vinden in een zeer letterlijke, maar wat contra-intuïtieve lezing van deze bepaling. De dag van ongeschiktheid is de dag dat een werknemer voor het eerst arbeidsongeschikt wordt. Men zou kunnen denken dat het gaat om de twee dagen die volgen op de eerste dag van arbeidsongeschiktheid.
“Binnen de twee werkdagen” en “vanaf” moet, o.a. volgens de FOD Werkgelegenheid, Arbeid en Sociaal overleg, Algemene Directie individuele Arbeidsbetrekkingen, op een zeer letterlijk en technische wijze begrepen worden, waardoor de termijn van twee werkdagen ook de eerste dag van de arbeidsongeschiktheid omvat.
De werkdag volgend op de werkdag dat een werknemer ziek wordt, is dus meteen de laatste dag om zijn medisch attest over te maken. Vat een werknemer zijn arbeidsdag aan, maar wordt hij in de loop van de dag ziek, dan is de volgende werkdag de laatste dag om zijn attest te verzenden.
De werknemer kan maar best zijn geneeskundig getuigschrift de werkdag volgend op de werkdag waarop hij voor het eerst arbeidsongeschikt wordt bezorgen of zijn gewaarborgd loon komt in het gedrang. Om elk risico te vermijden kan dit attest per aangetekende brief en per e-mail worden verstuurd. Zo is de werkgever meteen op de hoogte en kan er geen discussie bestaan omtrent de datum van verzending.